Elimizden bir türlü düşüremediğimiz akıllı telefonlarla, birçok işimizi oturduğumuz yerden hallettiğimiz bir çağdayız. Doğuştan işitme engelli bir annenin oğlu olarak dünyaya gelen Alexander Graham Bell'in, babasının işitme engellilere konuşmayı öğretmeye çalışması amacıyla çıktığı bu yolculuğun sonucu icat edilen telefon, akıllandıkça aklımızı alıyor.

Birbirinden uzak kişilerin sesini alıp veren bu aygıt, evlerimizde; telaşla çınlayan acı sesini artık sessiz, titreşimli çeşitli melodili biçimleriyle çantada, cepte, arabada bizimle beraber dolaşıyor. Haliyle bizi zor durumlarda bıraktığı da oluyor. Meriç Nehri kenarında otururken "Tüh ben de bugün Kırklareli'ye geldim" diyen yan masadaki birini gözümüzde yalancı biri yapıveriyor.  

Alexander, babasının çalışmalarını tanıtmak ve yaymak için Amerika'ya giderken biz gittiğimiz mekanlarda canımız sıkılmasın diye cebimizden çıkardığımız telefonlarımızla oyalanıp, eğleniyoruz. Albenisine karşı koyamadığımız için kalabalık bir masada koyu sohbetlerin içinde bile renkli, sesli bildirimleriyle gönlümüzü ve gözümüzü çeliyor. Üstelik masanın etrafındaki diğer kişilere hâlihazırda konuşulan konunun kabak tadı verdiği mesajını da bildiriyor.

Eskiden "Kendi kendine konuşana deli" diyen bir kültürün sokakları, bugün kablosuz kulaklıkla gezen sözde delilerden geçilmiyor. Hiç tanımadığımız insanların dertlerine kulak misafiri oluyor, kimine gülümseyip kimini yadırgıyoruz. Durup dururken bir daha karşımıza çıkmayacak insanların hayatlarını eleştiriyoruz.

Sesin bir tel üzerinden bir başka yere gittiğini ortaya çıkaran Bell, kapatılmayan bir aramanın ardından yapılan konuşmaları, yapılan konuşmaları duyan karşı tarafı, ortaya çıkan tatsızlıkları hesaba katmış mıydı? Hiç sanmıyorum. Saç baş dağınık haldeyken gelen görüntülü bir aramada sohbet boyunca karşımızdakinden çok kendimize bakıyor. Zaman zaman tonlamanın yarattığı yanlış anlaşılmalara sebep olan sesin yanına mimikleri de delil olarak sunuyoruz.

O, annesi ve annesi gibi işitme engelli olan eşinin duyamadığı sesleri kaydetmeyi başarırken biz, "akıllı telefon" denince herkesin aklına gelen şu meşhur soruya cevap arıyoruz; Akıllı telefonlar bizi dinliyor mu? Arkadaşınıza bir şeyler anlatırken bir anda akıllı telefonunuzun ekranında o konu hakkında bir reklam bildirme hikayesini duyan ya da bizzat yaşayanlar oluyoruz.

Bankacılık işlemleri, vergi ve trafik cezası ödemeleri, hastane randevusu almak, film izlemek, radyo ve müzik programlarından müzik dinlemek, kitap okumak, saat alarmı, hesap makinesi, fotoğraf ve video çekimi, konum bildirme, hava durumu, takvim, görüntülü konuşma, sözcük işleme ve belge oluşturma programları, işletim sistemi ve çeşitli uygulamalar vs. ile şimdiden hayatımızı ele geçiren akıllı telefonlar, her geçen gün bizi şaşırtmaya devam ediyor.

Yanlış aranan numaralar, yanlış kişiye giden mesajlar, rehberden silinen numaralar, bloke olan sim kartları, donup kalan ekranlar, açmaya çalışırken kapanan aramalar, sızlayan başparmaklar, çekmeyen internet, mavi olmayan iki tik gibi yenidünya dertlerimiz; Bell'in atölyesinde denemelerini sürdürürken telefonu çalıştırmak için kullandığı bataryadan pantolonuna dökülen asitten daha çok yayılıyor hayatımıza… Her geçen gün büyüyerek…