Açılmayan çekmecelerde, tozlu albümlerin içine saklanmış siyah beyaz hayatlar… Birçoğumuzun hatıraları artık eski fotoğraf albümlerine sıkışmış bir biçimde duruyor. Gelişen teknolojiye inat tozlu albümlerin yeri de bir başka oluyor bence…

        Benim en çok özlediklerim siyah beyaz fotoğraflarda ölümsüzleşen anlar. Sanırım en çok bu yüzden seviyorum fotoğraf çekmesini. Ölümün elinden kurtardığım her anı fotoğraf karesine hapsetmek mutlu ediyor beni.

          Fotoğraflarınıza isimler verir misiniz bilmem ama ben çok yaparım. Haber için çektiklerimizin dışında binlerce fotoğraf karesi yer alıyor bilgisayarımda. Her klasöründe ayrı ayrı isimleri var. Kendimce de ayrı ayrı hikâyeleri…

         Size beni en çok gururlandıran ve gülümseten bir fotoğraf karesini yazmak istiyorum. Özellikle 24 Kasım Öğretmenler Günü’nde…

         Fotoğrafın adı,  Atatürk ve dedem. Fotoğraf, Atatürk’ün 24 Aralık 1930 yılında Edirne ziyaretinde Erkek Öğretmen Okulu öğrencilerini ziyaret ettikten sonra çekiliyor. Öğretmen adayı öğrencilerle birlikte toplu olarak ölümsüzleştirilen ve günümüze kadar gelen bence en mutlu an.

         Dedem Öğretmen Osman Tavgaç. Kendisini sadece fotoğraflardan ve babamın anlattıkları kadarıyla tanıyorum. O bir köy öğretmeni Tatarlar Köyü’nde yaptığı öğretmenlik yıllarından sonra Edirne merkezde birçok okulda eğitim vermiş. En son Şehit Asım İlköğretim Okulu Müdürlüğü görevindeyken 1967 yılında hakkın rahmetine kavuşmuş.

          Rahmetli babam, rahmetli dedemden hep gururla bahsederdi. Öğretmen çocuğu olduğu için hep övünürdü. Tek şikayeti babasının aynı zamanda öğretmeni olmasıydı. Bu anılarını hep gülümseyerek anlatmıştır bana.

        Bende 24 Kasım Öğretmenler gününde mesleğini severek yapan Atatürk ile her zaman övünen ve bana bir sürü kitap bırakan sevgili dedem Öğretmen Osman Tavgaç’ı size yazmak ve rahmetle anmak istedim. 

        Başöğretmen Atatürk’ün yolundan giderek yüzlerce çocuk yetiştiren Öğretmen dedem Osman Tavgaç’ı, üzerimde çok emeği bulunan ilkokul öğretmenim Tomris Eriten’i ve okul hayatımda bende izler bırakan tüm öğretmenlerimin 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü kutlar ellerinden öperim.

         Sizleri de evinizdeki çekmece ve kutularınızda kalan eski fotoğraflarınızı izlemeye davet ederim. Öğretmenlerinizle çekilen nice anılarınız belki bu yazı sonrasında sizleri tekrar gülümsetiverir… Ne dersiniz?